Daha 19 yaşındaydı.
Adı Ali Deniz Uzatmaz'dı.
Deniz Gezmiş nedeniyle verilmişti ona bu isim.
Halk deyimiyle "fırlama"ydı.
Hayat doluydu..
Çok iyi niyetli ve neşeliydi
Hergün evden çıkmadan önce duşunu alır, parfümünü sıkar, boy aynasında kendisine bakıp, “Anne, yakışıklıyım, değil mi” diye sorardı.
Gülmeyi ve güldürmeyi severdi.
Arkadaşları ona “sürekli gülen çocuk" derdi.
Ve de yufka yürekliydi.
Bu yüzden ailesi cenazelere onu götüremezdi.
Adalet duygusu çok güçlüydü.
Dini inancı da.
Her Ramazan bir ay oruç tutardı.
Mersin Üniversitesi'ni kazandı.
Daha okulda 20 günlükken Gaziantep'teki ailesini arayıp bir mont istedi.
Anne ve babası Mersin için istediğini sanıp hemen montu gönderdiler.
Oysa o montu giyerek Ankara'ya gitmişti.
Barış mitingine.
2015 yılın Ekim ayında yüzlerce insan Ankara Ulus'ta toplanmıştı.
Barışı haykıyorlardı.
Ama savaş isteyen karanlık güçlerin tetikçisi bir canlı bomba barışı kana boğdu.
Ülke tarihinin en büyük katliamıydı bu.
Türkiye'nin 109 barışsever insanı bu katliamda can verdi.
Aralarında henüz hayatının baharında olan 19 yaşındaki melek kalpli Ali Deniz Uzatmaz da vardı.

*. *. *

Aradan dört yıl geçti.
Gaziantep Ali Deniz Uzatmaz'ı unutmadı.
Şimdi onun anısını yaşatmak için adına bir Halk Kütüphanesi kuruluyor.
Türkiye'nin her yerinden kitap yağıyor.
Datçalılar.
Datça'nın barışsever insanları.
Siz de bu kütüphaneye benim de katkım olsun diyorsanız, göndermek istediğiniz kitapları bu ay sonuna kadar saat 12.00 ile 17.00 arasında Datça Pir Sultan Abdal Kültür Derneği'ne bırakabilirsiniz.
İçinde bulunduğumuz bu karanlık çağı tarihin çöp tenekesine gömecek olanlar Ali Denizler'dir.
Ali Denizler'i unutmayalım.
Yaşatalım.