Bugün günlerden 14 Şubat Pazar. Tüm dünyada olduğu gibi bizim ülkemizde de sevgililer günü kutlamaları yapılıyor. Sevgililer birbirlerine küçük büyük hediyeler alıyor. Kişinin bütçesine göre tabii ki… Çünkü hediyenin büyüğü küçüğü olmuyor. Hediye hediyedir. Bazen insan sevgilisine güzel cümle bile kurmak hediyeden daha makbuldür...

Bu yıl Coronavirüs nedeniyle sevgililer gününü eski yıllardaki gibi kutlayamıyoruz. Hele 65 yaş üstü olanlar sokağa çıkma yasaklarından dolayı daha zor günler yaşıyoruz. Aylardır sokağa çıkamamaktan artık gına geldi. Bütün gün ev hapsindeyiz. İstediğimiz zaman dışarıya çıkamıyoruz.

Sabahleyin erken kalktım. Evimde televizyon seyrederken eşim odaya girince ayağa kalktım ve uzaktan sadece birbirimizin gözlerimize bakarak “sevgililer günümüz kutlu olsun” diyebildik. Sarılmak yok, öpüşmek yok. Türk kültürümüzde birbirimize sarılarak sevgimizi göstermez miyiz? Karşımızdaki sevdiklerimize sarılıp sevgimizi öyle gösteririz. Normal yaşantımıza ne kadar bir zaman içinde kavuşuruz belli değil. Fedakârlık hep 65 yaş üstündeki insanların üstünde kaldı. Ama yine de bulaşmanın önüne geçilemedi. Yalnız Türkiye’de değil tabii ki Avrupa ve tüm dünya bu Coronavirüsle mücadele ediliyor. Aşı olsak bile yine tehlikede olduğumuz söyleniyor bilim kurulu tarafından.

Sevgili dostlarım bu günlerin geçtiği ve birbirimize sarılıp karşılıklı bir masada oturarak elele tutuştuğumuz, ellerimizin kenetlendiği ve aynı masada kahvelerimizin içildiği, sevgililerimize sarılıp istediğimiz saatte deniz kıyısında sarılıp yürüyerek yaşayacağımız nice günlerin geleceğini sabırla bekleyerek; Sevgililer Günü’nüzü kutluyorum.