Tiyatro, insanı insanı insanla insanca 

anlatmak sanatıdır-Turgut ÖZAKMAN

Dün ‘’27 Mart Dünya Tiyatro Günü’’ydü.

İlan edildiği günden 

beri de -ilk kez- Koronavirüs yüzünden 

‘’seyircisiz’’ kutlandı!

****

Önce eski Devlet Tiyatrosu Genel

Sanat Yönetmeni, akademisyen eğitmen ve oyuncu Lemi Bilgin 

imzalı ‘’Ulusal Bildiri’’yi okuyalım;

‘’Binlerce yıldır olduğu gibi siz ve biz, 

seyirciler ve oyuncular yeniden buluşacağız, 

yine bir araya geleceğiz ve birlikte yaratılan 

anların tanığı olacağız. Bizi birbirimizden 

ayıran tüm engelleri, tüm farklılıklarımızı unutup, 

bizi birbirimize bağlayan ortak duyguların, 

ortak tehlikelerin, ortak özlemlerin büyülü 

dünyasına katılacağız. Var olmak için birilerine 

aracılık edip körü körüne savunucusu 

olmak yerine, gerçeklerin üstündeki örtüyü  

kaldırıp bir ışık tutacağız.

Farklı oldukları için 

birbirini yok etmek isteyenlere karşı, 

benzerliklerimizi ortaya çıkarıp, birbirimizi 

anlamanın, diyalogun, birlikte yaşamanın 

yollarını arayacağız.

Görmek istemeyenlerin gören gözü,

Söylemek için cesareti olmayanların 

söyleyen dili olacağız.

Bizi tek bir kalıba dökmek isteyenlere 

karşı çok sesli, çok renkli bir dünyanın 

savunucusu olacağız.

Biliyoruz, savaşların, çatışmaların, baskıcı 

düzenlerin, yırtıcı kapitalizmin hüküm sürdüğü,

doğanın katledildiği, kadınların 

ezilip öldürüldüğü,

Hukukun adaletin yok sayıldığı,

sınırlarda çocukların solduğu,

En büyük acıları en masumların yaşadığı 

bir zaman diliminden geçiyor dünya.

İşte bunun için, içinde yaşadığımız 

zamanı utandırmak, 

Bu utanca ortak olmamak için, 

barışı öksüz bırakmamak,

Umutlarımızı yeşertmek için,

sansüre, engellere, yasaklara, yokluklara 

karşı tiyatronun yeniden ve daha 

cesaretle var olduğunu göstermek için,

Kilit altına alınamayan sözcüklerle, 

şarkılarla, dansla, ışıkla, renkle

Yeniden buluşacağız. Birlikte olacağız. 

Siz ve biz. Yani tiyatro.’’

Pakistanlı Tiyatro Yönetmeni ve Yazarı 

Shahid Nadeem ise kaleme aldığı 

‘’Uluslararası Bildiri’’de ise özetle ‘’ 

tiyatro yaratımının ‘’kutsal bir iş’’ 

olabileceğini belirtti.

****

Sonra da her zaman görüşlerine, 

duruşuna büyük saygı 

duyduğum ‘’tiyatro değeri’’ Haluk Isık

Hocam’ı dinleyelim;

‘’Benim tiyatro günüm; İş, mesele, ekmek, 

düş, özgürlük, inat, zafer ve yıkım, ödül 

ve hüsran, teşekkür ve itiraz, yoldaşlık ve 

yalnızlık, an ve sonsuzluk, 

düş ve gerçek, coğrafya ve sınırsızlık, anlamak, 

anlatamamak, yurtsuzluk ve mülksüzlük, 

coşku ve telaş, yanılgı ve yara, karanlık ve 

ışık, korku ve cesaret, tedirginlik, uğultu ve 

dinginlik, aşk, mutluluğa sinmiş mutsuzluğun 

sonsuz iç çekişi, yorgunluk ve yeniden...Yeniden.

Yol açanların izinde, yol bulmaya ve 

yürümeye çalışan bir ömür. 

Hayat! Tiyatro! 

İnsanın ve yeryüzünün şerefine!..’’

****

Tiyatro; topluma duyarlılıkla hizmettir, 

her derde devadır!

2008 ‘’Ulusal Bildirisi’’nde sanatçı Orhan Alkaya,

‘’Ümitsizliğin reddidir, çünkü oyun daima başlar!’’ yazmıştı.

Kültürümüzün aynasıdır, iyiliğe, güzelliğe, 

gerçeğe ışığa, çıkaran yoldur, hayattır tiyatro!

Antik Çağ’da Bergama’da 200 bin kişinin 

tiyatroya gittiğini bilir misiniz?

Bir sınıfın değildir tiyatro!

Sanatçılar ise yoğun emek ve özveriyle 

oynadıkları unutulmaz rollerle 

gözlerimizin önünde canlanır, sesleri 

kulaklarımızda yankılanır.

Çağdaş Tiyatromuzun öncüsü Muhsin Ertuğrul’un 

dediği gibi, ’’toplumun yüreğinde renk renk çiçekler açtırır!’’ 

(Üstaddan bir anekdot; Nâzım Hikmet de 

tiyatroya gönül verenlerdendi.

Yıl 1924. Bir gün vatmanları topladı, getirdi 

Ertuğrul Sineması’na. Çıt çıkmadı salonda.)

****

Bu yıl 60. Sanat Yılı’na giren Genco Erkal sormuş ve yanıtlamış;

‘’Dünya’daki bütün tiyatroların kapalı 

olduğu bir dönemde Dünya Tiyatro Günü 

kutlamaktan daha 

acıklı bir güldürü olabilir mi? Olur!’’

Tiyatro perdelerinin en kısa sürede açılması, 

alkışların susmaması dileğiyle. 

‘’Alnında ilk ışığı hisseden’’ sanatçılarımıza saygıyla.

Ya tiyatro olmasaydı!..

(Usta Tiyatrocu

Levent Üzümcü'nun seslendirmesiyle

2020 Ulusal Bildiri)