Yaşama bir badem çiceğinin gözüyle baksak, nasıl olurdu acaba?

Daha mı umutlu olurduk?

Ya da daha da umutsuz!

Badem çiçeği baharı ilk görendir.

Umudu defalarca kırılsa bile baharı arzulayan, isteyen, umut edendir.

Datça'da güneş açınca bahara "merhaba" dediler.

Belki yanıldılar.

Belki önümüzdeki günlerde yine soğuklar olacak,

yine hayal kırıklığına uğrayacaklar ama gelecek yıl baharı ilk karşılayanlar yine onlar olacaklar.

Bıkmadan usanmadan açacaklar.

İşte bu yüzden badem çiçekleri sonsuz umuttur.

*. *. *

Ülke karanlık bir tünelde.

Karanlık bir zihniyetle yönetiliyoruz. 

Vahşi kapitalizm kara kışı yaşatıyor hepimize.

Açlık, yoksulluk, işsizlik.

İntihar edenler var, soğuktan donanlar var.

Ekmek kuyrukları uzuyor.

Ömürler kısalıyor.

Milyonlar umutsuz.

Ama Çiçero der ki;

"Bir yerde yaşam varsa, orada umut vardır."

Bakın badem çicekleri yaşıyor.

Umudu hiç yitirmeden yaşıyorlar.

Miletli büyük bilge Thales "her şeyin yok olduğu anda bile, umut vardır" demişti.

Peki nerede bu umut?

Nazım Hikmet yıllar önce vermişti cevabı;

"Umut umut umut

Umut insanda."