Spil Dağı’nın sabah sisiyle büyümüş bir çocuktu o. Manisa’nın taş sokaklarında yürüyen sade bir mimar gibi görünse de, halkın kalbinde çok daha fazlasıydı. Bir omuz, bir söz, bir umut.
 

Ferdi Zeyrek, 16 Mart 1977’de doğdu. Şehri taş taş bilen, rüzgarını, toprağını tanıyan bir evlat olarak yetişti. Bursa Uludağ Üniversitesi'nde mimarlık okudu ama kalbinin esas okulunu Manisa’da açtı.

Kentin hafızasını betonun, demirin ve camın ötesinde görenlerden biriydi. Şehircilik onun için sadece yollar ve binalar değil, çocukların düşleri, yaşlıların gölgeleri, sokak hayvanlarının sessiz duasıydı. 

Sivil toplumun içinde yoğruldu. “Ulupark’ıma dokunma” diyerek koruyan, “Beyaz Fil yıkılmasın” diyerek hatırlatan oldu. 2024’te 74 yıllık bir suskunluğu bozarak CHP’den Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı seçildiğinde, halk bir mimarı değil, Spil’in kalbinden yürüyüp gelen bir adaleti seçmişti. 

Bir gece, havuz motorunu kontrol ederken, sessiz bir akımın karanlık eliyle yere yığıldı. İnsanlar, onun “elektrik çarpması”yla değil, asıl hayatın adaletsizliğinin bir kıvılcımıyla çarpıldığını hissetti. Hastaneye koşuldu. Dualar edildi. Manisa’nın sokaklarında, “Başkan uyanacak, değil mi?” diyen çocuklar vardı. Ama olmadı. 

Ferdi Zeyrek, bugün Spil’in üstünden batan bir akşam güneşi gibi gitti. 

Şimdi Manisa sessiz, Türkiye sessiz.

Bu, seçim kaybedenlerin değil, bir dağın kalbini kaybedenlerin sessizliği. 

Bazıları “modern Manisa efsanesi sona erdi” diyecek. Ama Spil Dağı öyle düşünmez. Çünkü her baharda açan efsanevi Manisa Lâlesi artık bir anlam daha taşıyor Ferdi Zeyrek’in hatırasıyla.

Belki de birkaç yıl sonra Spil’in yamaçlarında bir taşın altına kulağını koyanlar, Ferdi Zeyrek'in şu sesi duyacak. 

“Hakkı gözetin, yeşili koruyun, kimsenin sofrasına göz dikmeyin. Şehir sizin, sahip çıkın.”

Ferdi Zeyrek artık aramızda yok ama bıraktığı iz, beton değil, vicdandır. Her yapılan parkta, her korunmuş ağacın gölgesinde, her çocuğun gülüşünde adı yaşayacak.

Manisa’nın bugünü onsuz eksik ama Ferdi Zeyrek, bu toprakların yarınındaki dirençtir artık.