Yıl 1905'di..

Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Theodore Roosevelt, rezervasyonlardaki kızılderililerin şikayetleri üzerine bir toplantı düzenlemişti..

Kızılderili şefleri trenle New York'a getirildi..

Bir heyet kendilerini karşıladı..

Konuklara toplantı öncesi kenti gezdiriyorlardı..

Sokaklardaki insan seli, arabaların, iş makinalarının gürültüsü kızılderilileri şaşırtmıştı..

Birara Oglala Lakhotaları'nın şefi ve şamanı Hehaka Sapa (Kara Geyik) bir Ağustos böceğinin şarkısını duyduğunu söyledi..

Yanındaki diğer reisler onayladı..

Ama beyaz adamlar inanmadı..

Kentte Ağustos böceğinin olmayacağını, olsa bile bu gürültüde duyulamayacağı söylediler..

Kara Geyik ısrar etti.

Arabayı durdurdu..

İndi, ilerideki parka gitti ve bir ağaçta Ağustos böceğini gördü..

Amerikalılar şaşırmıştı..

"Olamaz" dediler, "Sende doğaüstü güçler var."

"Hayır" dedi Karageyik,

"Ağustos böceğini duymak için doğaüstü güce ihtiyaç yok."

Amerikalılar, "O zaman biz niye duymadık." dediler.

Kara Geyik cebinden metal 50 sent çıkardı, kaldırımda yürüyen insanların arasına yuvarladı..

Bir anda herkes "Acaba benden mi düştü." diye paraya bakmaya başladı..

Kara Geyik yanındakilere sordu..

"Anladınız mı?"

"Anlamadık" dediler.

Anlattı..

"Bir insan için önemli olan nelere değer verdiğidir.. Çünkü herşeyi  ona göre duyar, ona göre görür ve ona göre hisseder..Siz doğaya değer verseydiniz, Ağustos böceğinin şarkısını duyardınız."

*.   *.   *

Bilinen bir kızılderili hikayesidir bu..

Kıssadan hissedir..

Şimdi sorun kendinize..

Neye değer veriyorsunuz?..

Neyi görüyor, neyi duyuyorsunuz?.

Bozuk paranın sesini mi?..

Ağustos böceklerinin türküsünü mü?.

Goethe'nin bir sözü var.

"İnsanın gözü bildiği ve anladığı şeyi görür.. Ancak daha derin bilgi ve kültürün bize gösterdiği birçok şeyi, önümüzde durduğu halde yıllarca görmemiş olabiliriz."

..Ve Mevlevi felsefesidir; Neyi arıyorsan, sen o'sundur."