‘’Günümüzde futbol fazlasıyla edebi anlar içeriyor: 

Coşku, tutku, dram ve maksimum heyecan fırtınası 

duyguları taşırıyor sahanın dışına... 

Öylesine bir oyun ki ipince bir çizgi ayırıyor sevinci ve 

hüznü, incecik beyaz çizgiler, ofsaytı, golü, tacı, korneri, autu ve golü. 

İncelen çizgiler renkleniyor, kelimeleri ve cümleleri ayrıştırıyor. 

Bugün ‘futbol edebiyatı’ diye ayrı bir edebiyattan söz edebiliriz.’’ 

Turgut Çeviker’e aittir bu tespit!

"Dünya Şairi" Nâzım Hikmet; ‘Futbolda eski kurdum. 

En ağır hafbekleri yere vururdum. 

Bana mahsustur bu vuruş, futbol potinlerim, 

kurşun kalemimden öğrendi bu zanaatı" yazmıştır...

Fenerbahçeli Orhan Kemal’in futbol tutkusu da 

şu tümcededir;

"Yığınla futbol hastasından biri de bendim. 

Laf aramızda iyi penaltı atardım. İyi bir santrfordum ha."

Beşiktaşlı Cemâl Süreya’nın şu dizeleri unutulmazdır:

"Bir takım ol.

Mesela Beşiktaş gibi. De ki; 

Şerefim bitene kadar seveceğim seni!"

***

‘’Yüreğim Islaktır benim/ Kuytularda ağlamaktan,

Ve hafif uçuktur rengi/  Kurusun diye kaç kez/ 

Güneşe asılmaktan’’ı yazmış şair yazar 

araştırmacı basın emekçisi Sunay Akın da bir futbol aşığıdır.

E.M Forster Ödüllü İngiliz Yazar Nick Hornby’nin 

‘’Kadınlara aşık olur gibi futbola da öyle âşık oldum: 

Ansızın, açıklanamaz bir şekilde, üzerine kafa yormadan, 

getireceği acı ve kafa karışıklığını bir nebze 

bile düşünmeden. ‘’ tanımına uyan!..

Çocukken ‘’Büyüyünce ne olacaksın?’’ diye 

soranlara ‘’Şenol Güneş olacağım’’ dermiş hep Sunay Akın.

Futbolcu/Şenol Güneş olamamış ama günümüzün 

futbol hocası Şenol Güneş’i yazmıştır!

"Maçkalı Sunay’'ın gönüldaşlığını yaptığı renkler de 

Bordo-Mavi’dir; anımsatalım!

Madımak Katliamı’yla ilgili şiiri ‘’Kova Kaleci’’ de 

kaleciliğine atıf da vardır:

‘’ Futbol takımında mahallenin kova kaleciydi lakabım,

İlk kez sevinecektim buna ama yalnızca

Avuçlarıma alabildiğim suyu bir kova gibi Sivas'a taşıyamadım.’’

***

‘’Atilla Köprülüoğlu’na. Haberin ‘1’ Numarasına sevgiyle’’ 

diye imzalayıp gönderdiği ‘’Kalede 1 Başına’’ ile yazınımıza 

futboldaki kaleci öykülerini anlatan kitabı armağan etti Sunay Akın.

“Yerdeydim ve avuçlarım kızgın kömür parçalarını 

tutmuşum gibi yanıyordu. Sağ yanıma gelen 

şutu hâlâ nasıl olduğunu anlayamadığım 

bir refleksle kurtarmıştım. O an Lefter’in sözü duyuldu: 

‘Tamam, bulduk! Kaleye Sunay geçecek.’”  

‘’Futbolun Ordinaryüsü’’ Lefter’in şutunu 

kurtardığında henüz 10 yaşındadır Sunay Akın. 

Kaleci kazağını çıkarıp kalemi eline aldıktan 

sonra bu kez kaleci öyküleri biriktirmeye koyulur. 

Kimler kimler girer bu öykülere… 

Nobel’li bilimcimiz Aziz Sancar; Berlin Kaplanı 

Turgay Şeren ve jübilesine katılan ünlü 

Rus kaleci Lev Yaşin; antrenmanlara 

kömür işçilerinin Zonguldak’tan gönderdiği 

madenci eldivenleriyle çıkan Şenol Güneş; 

Abidin Dino’nun yeğeni kaleci Sabri Dino; 

düğün davetiyesinde gelinin attığı şutu karşılayan 

damat Yılmaz Vural; en renkli kalecilerimizden 

Varol Ürkmez ve ona elini uzatan Baba Hakkı, 

Refik Durbaş, Fecri Ebcioğlu, Nâzım Hikmet’in 

şiirindeki kaleci; Albert Camus; 

İtalya Milli Takımı 

Kalecisi Buffon’un cenazesinde ‘’İtalya 1 Numarası’nı 

kaybetti’’ dediği Pavarotti ve daha niceleri giyer 

bu formayı.

Hep 1 numarayı taşırlar sırtlarında.

***

Sunay Akın meslektaşımız Bilgenur Akan’a verdiği 

röportajda, aslında ‘’futbolu değil hayata sırtını dönmeyenleri’’ 

anlattığını aktarmış ve devam etmiş sonra da:

‘’Hep barış, demokrasi, özgürlük, adalet arayışında 

ilkelerinden vazgeçmeyenlerden söz ediyorum. 

Örneğin bir Uğur Mumcu var burada. 

Çünkü Uğur Mumcu kaleciydi. 68 kuşağı var bu kitapta. 

Köy Enstitüleri var. Baktığımız zaman 

bu insanlara hayatlarında her zaman sağlam 

durmuş, kaleyi terk etmemiş en zor koşullarda 

bile mücadeleyi sürdürmüş insanlar var.’’

***

Kaleciler güzel insanlardır. 

Kalecilerin dayanışması 

başka hiçbir alanda yoktur. 

Kaleciyken bir gol yediğinizde herkes size 

karşı çıkarken rakip takımın kalecisi soyunma 

odasında yanınıza gelip sizi teselli eder. Yanınızdadır!