Fenerbahçe taraftarının daha sükseli bir oyun beklediğininden eminim. Lakin bu geçiş dönemini kayıpsız atlatabilmek için bu tarz sağlamcı bir sistemle gitmeleri gayet normal.
Doksan dakikayı baz aldığımızda savunma ağırlıklı bir takım dememiz abes kaçar. İlerleyen haftalarda oyun sürekliliğinin rakip yarı alanda geçeceği sinyalleri şimdiden hissedilir durumda.
Karagümrük maçında en çok kimi beğendiğimi sorsanız; milli takım kalesini hak eden Altay ve Samatta'dan başlarım. Gustavo'yu artık söylememe gerek yok. Tam tersi , 'kim gününde değildi' deseniz; sizi net bir kişiye odaklandıramam. Yani Fener adına, sahada iyiler ve iyiye yakın oyuncular vardı. Yetmiş beş dakika için bunu net söyleyebilirim.
Golü yedikten sonra belli bir şaşkınlık yaşadılar. Bunu da sebeplendiremiyorum.
Ama bir dip not vereyim; oyuncu değişiklikleri lehine gitmesi gerekirken aleyhine gidiyor Fenerbahçe'nin.
Bu sezon oynadıkları dört maçta da aynı düşüşü gördük. Kısaca bugün için puan ve kalite olarak iyi durumda fakat hücum organizasyonu henüz hazır değil diyebilirim.

***

Sahada futbol adına doğruları yapan Karagümrük takımından da bahsetmek istiyorum.
2-0 geri düşmelerine rağmen oyundan kopmadılar ve özgüvenlerini hiç kaybetmediler. İştah bakımından Fener'den az kalır yanları da yoktu. Tek düze gitmeden değişik hücum varyasyonları denediler.
Fener kulübünün tarihine baktığımızda, o değerli futbolcularına ayıp olmasın ama aynı sezonda aynı anda bu kadar yüksek kalite oyuncu topluluğunu belki de ilk kez görüyoruz.
Mevcut kadrodan iki ayrı takım çıkarsak, emin olun ikisi de kafaya oynayabilecek kapasitedeler.
İşin asıl risk kısmı bu büyük resimde saklı. İşaret ettiğim bu zengin kadroyu, moralli ve dirençli tutmak epey zor olacağa benziyor.
Emre Belözoğlu'nun transferdeki başarısı inkar edilemez. Fakat asıl desteği bu saatten sonra sağlaması gerekir. Saha içi kadar dışarının da zorlukları her geçen periyotta, farklı tarz ve farklı problemler olarak ortaya çıkar. Bunda teknik adamın oyuncularla diyaloğu ilk sırada yer bulur.
Oynayan ile oynamayanın motivasyonu mutlaka farklı olur. Sorun çıkaranlar veya formdan düşenlerle de karşılaşılacak. İşte o zaman; 'abi' sıfatlı Emre, yöneticilik vasfına bürünür.
İşler yolunda gider ve adalet net dağıtılırsa; oyuncu 'evlat ayrımı' yapılmadığına şahit olur...
Bu kalabalıkta hepsini hazır ve mutlu tutabilmek hem tecrübe hem adamlık gerektirir.
Şeytan pazarında liderlik veya delikanlılık öyle lafla olmaz.
Fazla uzatmadan; bizler için bunları dile getirmek kolay ama başroldekilerin işi gerçekten zor.
Lamı cimi yok... (Fotomaç)