Gökmen Ulu!

Sevgili Kardeşim, Değerli Meslektaşım!

Bugün Pazar…

‘’Belki Seni Güneşe Çıkarmadılar!’’

Ama Sen Bizlerin Yüreğindesin.

O yüreğimizin yarısısın!

Bunu -bir kez daha- bil öncelikle!

xxx

Gökmen!

Şairin dediği gibi;

‘’Acının şiddetli oluşu değil/

Sürekli oluşu yoruyor bizi!’’

Büyük ama çok büyük adaletsizlikle karşı karşıyayız.

Bunu herkes biliyor!

Hep konuştuğumuz gibi.

Artık gazetecinin tutuklanması haber olmuyor.

Sıradanlaştı ya günümüzde…

Etikti, hukuktu, adaletti, demokrasiydi…

Askıda ya!..

Asıl -cezaevine gitmememesi- haberleşiyor gazetecinin, yazarın.

Bir meslektaşımızın ifadesi ile de,

‘’Adliyeye giren hapse gidiyor!’’

xxx

Cesaretini bir demet çiçek gibi sunan Dostum!

Bizler seni -çok çok iyi- tanırız.

Geçmişinin ne kadar onurlu olduğunu.

Atatürkçülüğünü, Cumhuriyet sevdanı.

Evrensel gazetecilik ilkeleriyle çalıştığını.

Beynini, yüreğini gazeteciliğe adadığını.

Geleceğe umutlarını da!..

xxx

‘’Güneşe bak, toprağa bak, buluta bak, 
fakat arkana bakma!
Kimin geldigi de önemli değil,
kimin gelmediği de’’ Gökmen!..’’

Biz seninleyiz; yanındayız, yakınındayız!

Efe de Burcu da Oben de Mehmet Baba da!

Asla yalnız değilsin!

Bir avuç da olsak -nefesiz- sana.

Yaşam sevgine, üretme tutkuna ortağız!

Bugün Pazar, Gökmen Yüreğimizdesin!

Bunu bil Gökmen!

O FETÖ çamuru da sana, Sözcü’ye yapışmaz!..