Bir "gül goncası" bebekti; Bedirhan!

‘’Tescilli bebek katili’’ Yüksekova'da PKK’lı teröristlerin

pususuna kurban gitti.

Tuzaklanmış bomba onu aldı bu dünyadan annesiyle!..

Askerler küçük tabutunun önünde  

‘’bebek şehit’’ yazılı çerçevesini

taşıdılar dünkü cenazede.

Gazeteler yazdı; TV’ler yayınladı anne Nurcan’ın, asker eşine

bebesiyle sürpriz ziyaret yaptığını.

Dönüşte de ‘’tescilli bebek katili’’

teröristlerin pususuna kurban gittiklerini!

O şehit annenin yetim büyüdüğünü,

iki yıl önce de Astsubay Serkan Karakaya ile evlendiğini...

11 Ağustos’un Nurcan Karakaya’nın doğum günü olduğunu...

Serkan’ın da bir pankart yaptırıp videoya çektiğini..m

Ama hediyesini veremediğini de!..

***

‘’İnsanlık suçu’’ işleyenlerin binlerce

kez yürek yaktırdığı öykülerden biridir bu...

Bize, ‘’İnsan görünümlü insana düşman’’ alçaklara;

‘’Bir anneyi, bebesiyle öldürerek

ne kazandınız?’’ sorusunu sorduran...

Çocuk öldürenlerin(o yavruların dini dili mezhebi kimliği

ne olursa olsun) , ayrımsız şerefsiz katil-ler/ teröristler olduğunu

bir kez daha tescilleyen...

‘’Gülden yumuşak yanaklı’’

bebekleri, kadınları katledenlerin -insan olmadıklarını-

gösteren...

Kandan beslenen terörün acımasızlığını,

amacının insan yaşamını, demokrasileri ve özgürlükleri yok ettiğini

kanıtlayan öyküdür Bedirhan’la annesini katli!

***

Aklım; 

hep

-yaşını daha doldurmamış-

o minik tabutun önündeki boş çerçevede!

"Ölümü bile utandıran" boş çerçevede!..

‘’Bir varmış bir yokmuş dedirten…’’

Belki de ‘’Anne’’ dahi diyememiş,

şairin ‘’en güzel yüzlülerdir’’ dediği bebeklerden biri;

Bedirhan’da!..

‘’Sırası gelmeden o güzel yüzü’’ toprakla örtülenin…

Yaş akıtan, gözlerimi sızlatan, ciğerimi yakanın boş çerçevesinde!..

***

Klavyemin tuşları sessizce bana bakıyor...

Duruyorum...

Yutkunuyorum...

‘’Ülkemin, insanlığın başı sağolsun’’ diyorum!

Sonra da…

Yine şiire; 

Ataol Behramoğlu Usta’nın dizelerine sığınıyorum;

(…) 

Acının tarihi yazıldığında/ Zalimler cana kıyıcılar

/ Yetim ve öksüz bıraktıkları bebeklerin/

Lanetini sonsuzca taşıyacaklar/ Alçaklığın tarihi yazıldığında/

Geçmiştekiler, şimdikiler, gelecek olanlar/

Tarihin değişmez hükmü boyunlarında/

Zalimlik simgesi olarak anılacaklar

(…)

Kan dökücülükleri, vicdansızlıkları, kötülükleri,

ile ‘’lanetin hedefi’’; cellatlar, kalleşler, uşaklar, infazcılar!

Kana doymayan bebek katilleri!

Hepiniz -şiirdeki gibi- sıralanacaksınız tarihin kanlı sayfalarına!

***

Hayatta bir ‘’yaş günü’’, ‘’bir vesikalık fotoğrafı’’ olmadan

boş çerçevede arkasında yaşlı gözler bırakarak giden bir melekti

Bedirhan Bebek!

Seni de anneni de bütün yitirdiğimiz bebekleri, güzel insanları unutursak; kalbimiz kurusun!

Kahrolsun bebek katilleri! 

Terör’e hayır!..