"Her kadın, biraz gökyüzüdür, 

biraz çiçek.

Biraz yorgunluktur, 

biraz serinlik. 

Biraz hayaldir kadın, biraz hüzün.

Biraz hayattır, ama daha çok, 'annedir' kadın.

Ne de çok yakışır." der bilge... 

****

Ne haklı o bilge...

Annem...

İsmin iki hece...

İki hece Çakır annem iki hece...

En çok "anne"

Yemin ediyorum şu an,

Bir dakika göğsünün üzerinde olmak için; 

“Bir hücumda ömrümü içerim ömrümü!..’’ annem... 

***** 

Dostlar!

Ne yapın, ne edin...

"Adamı Adam Eden Ana''nıza...

Uğrayın; bugün annenize uğrayın!

Onun şefkatten yapılmış kollarını boynunuza dolayın...

Sonra...

Başınızı dizlerine koyun.

Okşasın saçlarınızı, 

"yavrum benim" diye...

Mübarek ellerini, öpün!

Bırakmayın hiç...

Uzaktaysanız da arayın; 

sesini duyun!

Yoksa inan, sonra çok arıyorsun...

****

Ben 7 yıldır "annesiz kaldım anne" deyip,

öyle arıyorum ki anacığım Çakır'ı..

Çok özledim be anne çok. 

"Ah! 

Bu ne yaman yangındır böyle yüreğimde, sönmek bilmez!.." annem... 

****

Bütün anneleri, başta eşim olmak üzere onurlu cesaretin simgesi kadınlarımızı saygıyla "Vietnam'da geçmiş bu dizelerle" 

-ayağa kalkarak- selâmlıyorum;

- Kadın, adın nedir ?

- Bilmiyorum

- Yaşın kaç ? Nerelisin ?

- Bilmiyorum 

- Niçin o tüneli kazıyordun ?

- Bilmiyorum 

- Ne zamandır gizleniyorsun ?

- Bilmiyorum 

- Niçin ısırdın parmağımı ?

- Bilmiyorum 

- Bizden sana zarar gelmeyeceğini bilmiyor musun ?

- Bilmiyorum 

- Kimin tarafındansın ?

- Bilmiyorum 

- Bu bir savaş, seçimini yapmalısın ?

- Bilmiyorum 

- Köyün hâlâ yerinde duruyor mu ?

- Bilmiyorum 

- Şunlar senin çocukların mı ?

- Evet !

****

Bir kadın bir tek 

“ANNE” 

olduğunu unutmaz!

Asla unutmaz, asla!..

(NOT: Dizeler, Nazi zulmünü de yaşamış Polonyalı kadın şair Wislawa Szymborska'nındır. Çağdaş Polonya şiirinin önde gelen temsilcilerinden kabul edilir şair. 

1996'da 73 yaşında Nobel Edebiyat Ödülü'nü almıştır.)