Yakışıklı Andonis ile tanrıçaların en güzeli Afrodit'in aşkından doğdu, Anemon çiceği.
Mitolojiye göre ilk Spil Dağı'nda yeşerdi 
O yüzden bizde Manisa Lalesi derler bu narin çiçeğe.
Baharın müjdecisidir.
Toprağın ve bitkilerin yeniden canlanışını simgeler.
Zaten Anemon adı nefesten gelir.
Nefes hayattır.
Yaşamdır nefes.

Aylar süren yağmurlardan sonra nihayet güneş açtı ya.
Ben de doğayı nefeslemek için attım kendimi dağlara.
Hemen söyleyeyim.
Müjdemi isterim dostlar.
Haber salın dağlara taşlara.
Bahar yakındır.
Çünkü toprak ana hamile.
Ha doğurdu, ha doğuracak.
Geliyor bebek.
Geliyor bahar.
Yaşam yenileniyor.

O kadar yağmurdan sonra kendine gelmiş toprak.
Yeşermiş her yer.
Ağaçlar filizlenmiş.
Dağların üstünde artık ak bulutlar var.
Ve patlayan badem çicekleri.
Beyaz duvaklı gelinler gibiler.
Manzara rengahenk.
Yeşil, beyaz ve mavi.
Ve diyor tonlar.
Papatyalar, sarı çicekler, ismini bilmediğim endemik türler.
Ve dereler.
Gürül gürüller.

Uzun süredir buralarda kelebek sürülerine denk gelmemiştim.
Bugün onlarcası uçtu önümden.
Arılar da.
Anemon tarlasında bal yapıyorlar.
Keklikler, malaşlar, kargalar.
Resmen şarkı söylüyorlar.
Doğaya merhaba diyorlar.

Anemon tarlasında ikindi vakti oturdum yere.
Bir yandan fotoğraf çekiyor, bir yandan bu yazıyı yazıyor, bir yandan da Nazım'ı hatırlıyorum.
"Toprak, güneş ve ben.
Bahtiyarım."