Sedat Kaya yıllarını gazeteciliğe adamış onurlu bir meslek erbabıdır.

Spor muhabirliğinden gelmiştir, gazete ve tv’lerde yöneticilik yapmıştır.

Sendikal mücadelede ön saf almış, 

nesli yok olmaya yüz tutmuş -ilkeli gazeteciliğin- temsilcilerindendir.

Bugün birbirinden güzel yazıları, araştırmaları 

keyifle de okunmaktadır Kaya’nın.

***

Sedat  Kaya, dört yıl önce ‘’Rum Tohumu’’başlıklı 

bir yazı  kaleme alır. 

Futbolumuzun ‘’Ordinaryüs’’ü 

Lefter Küçükandonyadis’in etnik kimliği 

nedeniyle nasıl zulüm gördüğünü, 

karakolda nasıl tokatlandığını yazar. 

Yazı, o günlerin Hürriyet’inden küpürle de 

yazarı olduğu ‘’Haber Hürriyeti Gazetesi’’nde yayınlanır. 

Ayrıca sosyal medyada da büyük ilgi görür. 

Türkiye Futbol Federasyonu(TFF) , bu sene 

futbol sezonuna “Lefter Küçükandonyadis” ismini 

koyunca, tekrar gündeme gelir "Rum Tohumu".

Sedat Kaya sürekli takip ettiği bir haber sitesinde yazısını görür. 

Kelimesi, virgülüne aynıdır ama imza farklıdır; Nazar Büyüm!

İfadesiyle; ‘’Kazı kopyala, yapıştır yapılmış ve yayınlanmış.

‘Kaynak gösterilmeden kullanılamaz’ notu da var.!

Gözlerime inanamadım. Ertesi gün  yazım bu kez T24’te yayınlandı.

Yine kelimesi, virgülüne aynı.Yine yazan ben değilim.

Aynı kişi! Pes arkadaş.’’

‘’Rum Tohumu’’nu sahiplenen 

eski devrimcilerden reklamcı Nazar Büyüm’dür!

Sedat Kaya’ya göre o ‘’emek hırsızı’’ olamazdı.

Kendisine bir mail ile ulaşır, durumu aktarır. Aldığı yanıt şaşırtıcıdır;

“Sedat bey, öykü 40 yıldır tanıdığım bir arkadaşımdan bana geldi. Önemli bulduğum için, tanık olduğum iki olayla birleştirerek yazdım. Emeğe saygı bana söyleyebileceğiniz söz değil. Siz olaya, onun önemine, taşıdığı anlama öncelik verin, saygı duyun. 

Eğer size aitse bu öykü, bunu paylaşmış olmanın hazzı size yetmiyor mu?

Neler oluyor, neler yaşanıyor, yaşıyoruz! Bunu düşünün.’’

Sedat’ın yanıtı nettir;

‘’Düşünmeye gerek yok! Yavuz hırsız ev sahibini bastırmaya çalışıyor!

Daha ne olsun?

***

İzmir 68’liler Platformu Başkanı 

Gazeteci-Yazar-Şair, benim de Meslek Ustam Okan Yüksel ile 

bu durumu konuşuyoruz.

‘’Dur’’ dedi’’, ‘’Sana Osmanlı’dan bir örnekleme yapayım.’’

 ‘’Bir padişah, dalkavuğuna ‘bana öyle bir şey söyle ki 

özrün kabahatinden büyük olsun’ demiş. 

Ertesi gün dalkavuk padişahın arkasından 

merdivenden inerken padişahın poposunu ellemiş.

Padişah hiddetle ‘Bre mel'un! Ne yaparsın ?’ deyince, 

dalkavuk "özür dilerim sizi ‘valide sultan’ zannettim" demiş.

Sonra devam etti Okan Usta;

‘’Durum budur. Hadise resmen emek hırsızlığıdır. İntihalin ötesidir.’’

***

“Mesleği amaç değil, varacakları yerde 

çabucak inebilecekleri bir araç olarak 

görüp kullananlar, sömürenler gazeteci mazeteci olamazlar!”

derdi ömrünün son gününe kadar daktilosundan 

kopmamış Kaya Çelikkanat Ustam. 

Ne doğru!

“Gazetecilikten başka işi olmamış gazeteciler” olarak, 

bildiklerimizi, gördüklerimizi, düşündüklerimizi -samimiyetle- 

yazmayı sürdüreceğiz; inatla!

Çünkü -okur için yapılan- meslekte sessizlerin sesi gazetecinin sözü asla bitmez.

Yaşadığımız çağın tanığı olmaya devam!

Emek hırsızlarıyla mücadeleyi de yükselterek!

***

Yazıyı da Ekşi Sözlük’te okuduğum Murathan Mungan’ın

cümleleriyle bitirelim;

‘’Özür dilemeyi, azalmak, eksilmek, gurur 

örselenmesi olarak yaşayanların toplumunda, 

herhangi bir durumda duyulan suçluluk duygusu, 

bağışlanmak isteğinden çok, daha büyük kusur 

işleyerek ayıbını kapatma dürtüsünü harekete geçirir. 

Özrün kabahatimizden büyük olması bu yüzdendir!.."